Η είσοδος στον Ελευθεροτεκτονισμό, εμπεριέχει ένα μεγάλο “άλμα” εμπιστοσύνης. Μπορεί να έχουμε ακούσει διάφορα από φίλους που μπορεί να είναι μέλη, κυρίως από τον προτεινόμενο και τον υποστιρίζων, αλλά υπάρχει μία μοναχική στιγμή λίγο πριν την ένταξη μας. Είναι μία στιγμή κατά την οποία τα οποιαδήποτε προνόμια ή ευημερία έχουμε στην “έξω” ζωή μας, εδώ δεν μετράνε καθόλου. Είναι μία στιγμή αμφιβολίας, ίσως και λίγο φόβου, όταν αναρωτιόμαστε που μπλέκουμε. Θα είναι ο Ελευθεροτεκτονισμός όλα όσα περιμένουμε? Είναι πράγματι ο ηθικός και τίμιος θεσμός που διακηρύττει ή θα μπούμε σε ένα μονοπάτι που θα μας απομακρύνει από τον στόχο της αυτογνωσίας? Μετά την είσοδο μας είναι λογικό να ανατρέχουμε τακτικά σε εκείνη την αρχική αμφιβολία και να επαναπροσδιορίζουμε αυτή την πίστη και την εμπιστοσύνη.
Και μέσω της πίστης, στο όνομα του Κυρίου, οδεύουμε ασφαλής και βέβαιοι ότι αυτός είναι που οδηγεί τα βήματα μας να διαβούμε αυτή την πόρτα.
No comments:
Post a Comment